Vergeving is een beladen woord. Het suggereert maar al te vaak dat we de hand over ons hart moeten strijken terwijl die ander ons ‘ik weet niet wat’ heeft aangedaan. Hoe je jezelf hiervan bevrijdt, lees je in dit artikel.

Het was 2009. Als alleenstaande moeder worstelde ik met mijn verleden. Steeds vaker en steeds intenser belemmerden de boeien van onderdrukte emoties mij om een nieuw leven op te bouwen.

Of ik haar kan helpen, want ‘haar littekens zijn enorm’. Bianca heeft mijn video over narcisme gezien en is bereid haar pijn onder ogen te zien. Of ik haar tussen de chemobehandelingen in kan begeleiden met een innerlijke treinreis met Rejoyce Xpress. Een van de spannendste dingen die ze ooit heeft gedaan, bekent ze.

Laatst las ik dat iemand zich gekwetst voelde door een vriendin. Zij had haar naar eigen zeggen ‘goed geholpen’. Dus het voelde als een dolk in de rug dat die ander ‘niet dankbaar genoeg’ was. Ze voelde zich dus afgewezen. Hoe voorkom je dit?

Er gebeuren momenteel dingen in de wereld die ons angst kunnen inboezemen. Ook ik zat regelmatig in angst, aangewakkerd door zaken buiten mij om. Ik mocht weer ervaren dat mijn angst voor zaken ‘van buitenaf’ feitelijk angst is die in mezelf nog mag worden geheeld.

Het was 1987. Ik werkte fulltime als directiesecretaresse. Op een dag vertelde mijn collega dat ze ging trouwen omdat ze zwanger was. Dat vond ik een rare reden omdat de

Laatst wilde ik tanken bij pomp 1. Dat lukte niet. Het betaalscherm gaf aan dat ‘de gewenste brandstof niet kon worden geleverd’. Ik voelde me verward. Al vijf jaar tankte

Verborgen narcisme kent vele maskers. Vooral als missieonderneemster kan dit diepe sporen nalaten. Tijd om dit te transformeren.