Je vaak alleen voelen. Weinig zelfvertrouwen hebben. Bang nieuwe relaties aan te gaan. En altijd maar dat knagende schuldgevoel, zowel in je privé- als werkleven. Herkenbaar? Dit is dagelijkse kost voor veel alleengeboren tweelingen en meerlingen.

In hun celgeheugen zit het prenatale verlies van hun broer(s) en/of zus(sen) gebeiteld. Vroeg of later verlangt het leven naar heling en balans. Want pas dan kun je je eeuwige zoektocht buiten jezelf staken. En komen innerlijke rust, autonomie en zelfliefde binnen handbereik.

Auteur en trainer Joyce Beckker weet als geen ander hoe zwaar en uitdagend het leven kan zijn zolang je dit baarmoederlijk trauma niet erkent. En ze weet ook hoe vervullend het leven wordt zodra je dit omarmt. Samen met haar ongeboren tweelingzus Grace schreef ze dit boek.

In achttien levensthema’s deelt Joyce op vaak luchtige wijze haar ervaringen en geeft ze je praktische oefeningen. Van relaties tot moederschap, van geld tot zielsontmoetingen met de ongeboren tweelinghelft. Ook krijg je gratis een digitaal werkboek om concrete stappen te zetten.

Al met al levert dit boek je een schat aan informatie, inspiratie en heling op. Iets wat juist in deze turbulente tijden meer dan welkom is…

Bekijk de boektrailer:

“Het thema ‘Eerste Liefde’ van Boekenweek 2022 is indrukwekkend verwoord in het eind 2021 gepresenteerde boek en werkboek van auteur, trainer, uitgever en tweelinghelft Joyce Beckker. Haar doordringende herinnering: “Voor mijn embryonale ogen stierf de fysieke vorm van mijn zus. Mijn eerste grote liefde was verdwenen”, heeft ze omgezet in verhalen en helende oefeningen.” (boekrecensent Gerhild van Rooij)

“Dank je wel voor het schrijven van je boek, het prachtige boek; life without Grace. Dankbaar voor jouw verhaal.  Paragrafen met kippenvel, hoofdstukken van tranen, zinnen met een lach of een ingehouden snik. Wat een feest der herkenning. Dank je wel Joyce voor deze inkijk, het besef en de bewustwording op meerdere lagen maar vooral op zielsniveau. Ik ben je dankbaar voor de context die je geeft en daarmee het gevoel volledig begrepen te zijn. Dat ik mijzelf meer kan begrijpen. Zelf van een ongeboren drieling; pas achter gekomen na een halve eeuw ronddolen op deze aarde.” (Nicole)

“Heel fijn boek en ja best wel wat herkenning ..het is nu bij een andere AT er waarvan ik hoop dat hij er heel veel uit haalt. Ondertussen heb ik de connectie met mijn niet op de wereld gekomen 3 tal gelegd en weet ik dat we heel veel mooie dingen gaan doen.” (Miriam)

“Dankjewel voor het schrijven, uitgeven en verzenden van je prachtige boek LIFE without Grace. Ik ben al bijna halverwege, moet het af en toe wegleggen, traantje weg pinken. Nog niet toegekomen aan de oefeningen, maar die ga ik zeker doen. Vooral de eerste, over het opeisen van mijn bestaansrecht.” (Anneke)

“Zaterdagmiddag op de bank met jouw boek. Wat leest het makkelijk, voor ik het wist was ik al op de helft. Morgen verder.” (Marjo)

“Moeilijk om het neer te leggen, leest als een trein. Morgen avond lees ik de laatste hoofdstukken. Zo herkenbaar.” (Caroline)

“Wat een mooi en lief boek. Herkenning van en ruimte om mijn broertje weer te omarmen. Dank je wel!” (Gab)

“Tsjonge wat een weg heb je moeten (of mogen?) gaan Joyce! Bijzonder om te lezen hoe het voor jou was. Door de opdrachten die je hebt toegevoegd is het een boek geworden dat je er steeds weer even bij kunt pakken. Mooi is dat.” (Saskya)

“Tijdens het lezen van je boek voelde ik weerstand en beklemming op mijn borst. Het leek niet mijn verhaal als ik jouw avonturen las. Alhoewel ik bij de ‘opdrachten’ na ieder hoofdstuk dan weer wel voelde dat ik daar zeker wat mee zou kunnen. Dus bleef ik toch doorlezen. Pas bij één van de laatste hoofdstukken brak ik en welden de tranen op. Ik voelde opeens waar de weerstand zat. Jij spreekt zo liefdevol over jouw zus Grace, en ik voel dat nog niet zo. Ik ben ruim 50 jaar boos geweest op mijn zusje. Ik voelde me in de steek gelaten. Ik durfde de reis naar (en op) de materiële wereld niet alleen te gaan maken. We zouden het samen gaan doen, maar ze liet me in de steek. Uit boosheid wilde ik niets met haar te maken hebben. Maar tijdens de ontdekking dat wij samen in die baarmoeder hebben gezeten heb ik ook gevoeld hoeveel liefde er was. Dat zette de deur op een kier, waardoor ik onlangs de boodschap mocht ontvangen dat zij me alleen heeft laten gaan om me te laten zien dat ik het wel alleen kon. Dat gaf in één klap een andere kijk op de zaak. Ik kon niet anders dan concluderen dat het een daad uit liefde is geweest.” (Marian)

“Gefeliciteerd met de lancering van je mooie boek. Voor mij, als niet alleen geboren tweeling een prachtig boek wat mij inzicht geeft.” (Marjo)

“Wat een heel fijn boek. Ik heb het in een paar dagen uitgelezen. Het is herkenbaar en geeft mij een klein kijkje in de ziel van mijn zoon die AT is. Hoewel we al een eind op weg zijn, voelt het alsof jouw boek ons weer een stukje meer inzicht geeft. Betrouwbare handvaten om in te zetten zodat hij op zijn weg wat minder hobbels tegen hoeft te komen. Ik heb zelf genoten van jouw licht op deze periode waarin we leven en ik geloof zeer zeker dat de kinderen van nu een heel andere benadering nodig hebben zodat ze straks in een mooie nieuwe wereld mogen leven. Dank voor je prachtig schijven, ik ga het boek in de kast zetten, wachtend op ouders in mijn praktijk die het willen lezen. Jij en Grace gaan nog veel meer ouderharten openen en daarmee de kinderhartjes op weg helpen naar volwassenheid.” (Simone)

“Ik heb het boek in een paar uur tijd doorgelezen. Het raakte me. Ik ben heel blij voor je dat je jouw levenservaring zo mooi in stroming in verbinding kunt brengen. Ik weet dat dit voor aarde en het nieuwe paradigma dat zich aan het ontsluiten is essentieel en waardevol is.” (Annemieke)

“Ondertussen je prachtig boek gelezen in één ruk als een thriller vol emoties, mijn hart bonsde bij het lezen, tranen rolden over mijn wangen. Zo dankbaar om jouw verhaal te mogen lezen in kwetsbaarheid en gereserveerdheid  met een schrijfstijl waarvan ik kan smullen. Jouw boek ‘Life Without Grace’ is een boek om meerdere keren te lezen omwille van de diverse lagen die in het boek aanwezig zijn.” (Veerle)

“Ik heb je boek in een ruk uitgelezen. Dank voor de inzichten, oefeningen en stof tot nadenken. Je openheid en kwetsbaarheid hebben me geraakt.” (Angelique)

“Het is heel fijn geschreven. De eerste oefening deed ik voor het slapen gaan. Bijzonder genoeg werd ik er misselijk van en vond het dus fijn dat ik in bed kon stappen en gaan slapen. ’s Ochtends had ik nergens meer last van. Ik ga komende week deze oefening nog een aantal keer herhalen.” (Daniëlle)

“Wat een pareltje voor alle AT-ers. Een echte eye opener, verhelderend, herkenning en wat het mooiste is met telkens tussendoor ook werkopdrachten om zo tegelijk oud trauma te mogen omarmen, zien, voelen, doorleven en laten transformeren. Joyce hart schrijfstijl leest heerlijk en vloeiend weg,  een genot voor het oog, en zo vol met persoonlijke ervaringen en vol vanuit haar hart geschreven. Je zit direct midden in het verhaal en alles is zó merkbaar voelbaar. Een échte aanrader voor als je AT bent of als je met AT-ers werkt in je praktijk. Dank je wel lieve Joyce voor je delen van jouw Zielsverhaal, een inspiratie voor velen.” (Caroline)

“Ik heb je boek uitgelezen. Je schrijft prachtig, persoonlijk en herkenbaar. Vaak zat ik met een glimlach op mijn gezicht te lezen. Het thema wat bij mij het meest gespeeld heeft is eenzaamheid. Gelukkig is dit nu over en geniet ik van het leven en mijn relaties.” (Thea)

”Erg mooi om te lezen” (Steffi)

“Het thema ‘Eerste Liefde’ van Boekenweek 2022 is indrukwekkend verwoord in het eind 2021 gepresenteerde boek en werkboek van auteur, trainer, uitgever en tweelinghelft Joyce Beckker. Haar doordringende herinnering: “Voor mijn embryonale ogen stierf de fysieke vorm van mijn zus. Mijn eerste grote liefde was verdwenen”, heeft ze omgezet in verhalen en helende oefeningen.” (boekrecensent Gerhild van Rooij)

“Heb het Boek gelezen, herken dingetjes zoals dingen dubbel kopen, me al heel me leven alleen voelen. vaak zoekende. ook met relatie’s ging het nooit zoals ik dacht. (ook ergens een gevoel dat ik éénheid heb gevoeld in de baarmoeder en het afscheid. (op het moment dat ik dit zeg, is er ook weer een enorme twijfel, omdat het niet te vatten is. heb er al één oefening in gedaan. maar moet het nog even voelen, denk ik zo. dank voor je Boek.” (Femmy)

“Ik vind het zo grappig, ik hou enorm van lezen. Op de een of andere manier lees ik veel zelfhulpboeken waarover ik altijd lang doe of zelfs niet afmaak. Dit boek? Wat natuurlijk deels autobiografisch is en deels een zelfhulpboek (door de oefeningen) las ik in 1 dag uit. Ik las het en ondanks dat ik zelf niet zeker weet of ik een Alleengeboren Tweeling ben, herkende ik veel uit haar verhaal. Fragmenten zogezegd. Waarbij de boodschap mij erg aansprak: authenticiteit.” (Jacqueline)